تصويرسازي ازنگاه ليلا رخشي قاضياني

اين ماده جزء رنگ هايي است كه حلال آن آب مي باشد و در واقع نوعي آبرنگ غليظ است كه در تركيب آن صمغ عربي با خاصيت چسبندگي بيش تري به كار رفته است . غلظت گواش بيشتر به خاطر افزودني هايي مانند رنگدانه سفيد مي باشد . گواش را مي توان به دو روش آبرنگ نما و پوششي كار كرد . در شيوه اول ( آبرنگ نما ) ميزان غلظت رنگ بوسيله آب كاهش مي يابد و همانند آبرنگ ، از آن جهت در تصوير سازي استفاده مي شود و تنها تفاوت آن با آبرنگ ، ميزان بيشتر كدري و مات شدن رنگ است . با كم و زياد كردن غلظت رنگ مي توان از شيوه ي آبرنگ نما به شيوه پوششي رسيد و از تلفيق اين دو شيوه به روش هاي جديد دست يافت . شفافيت گواش برخلاف آبرنگ به انعكاس نور از كاغذ بستگي ندارد و به وسيله ي اضافه نمودن رنگدانه هاي سفيد خالص ، در خشندگي لازم در اثر بوجود مي آيد و چون داراي قدرت پوشش رنگ است مي توان آن را برسطح كاغذ هاي رنگي نيز به كار برد و يا رنگ هاي زيرين را به راحتي با رنگ جديد و غلظت بيشتر ، پوشش داد . در شيوه پوششي استفاده از مقوا ياكاغذ با ضخامت بيش تر مناسب تر است و براي پرهيز از موج دار شدن كاغذ بهتر است ابتدا كاغذ را از سطح پشت كاملا خيس كنيم و سپس روي كلاف چوبي و يا شاسي بوسيله ي پونز يا نوار چسب محكم كنيم . لازم به ذكر است كه پس از پايان كار تا خشك شدن كامل رنگ ، مقوا (كاغذ ) را روي كلاف چوبي (شاسي ) جدا نكنيد .

اغلب از گواش سفيد براي مشخص و برجسته كردن قسمت هاي روشن تصوير نقاشي استفاده مي شود . رنگ گواش حالت شيري و گچ مانندي دارد ، زود خشك مي شود و اگر از آن به صورت لايه لايه روي هم استفاده شود ، كاملا ترد و شكننده است . به نظر مي رسد به عنوان يكي از ابزارهاي تصويرگري كتاب كاملا متداول است .

      تكنيك گواش آبرنگ نما اثر ليلا رخشي قاضياني 

   تكنيك گواش پوششي اثر ليلا رخشي قاضياني